Το ΔΣ του Σωματείου μας εκφράζει τις θερμότερες ευχές του σε όλους τους συναδέλφους και τις οικογένειές τους, με την ελπίδα η νέα χρονιά να χαρίσει σε όλους υγεία και την απαραίτητη δύναμη για την μάχη της καθημερινότητας.
Οι ημέρες των Χριστουγέννων προσφέρουν μια σημαντική ευκαιρία για ανάπαυλα αλλά και για περισυλλογή. Ωστόσο, τα ζητήματα του κλάδου παραμένουν σημαντικά και δυσεπίλυτα, με αποτέλεσμα ακόμη και τις ημέρες αυτές η συνδικαλιστική δράση να είναι πυκνή. Βλέπετε, τα χρόνια ζητήματα του κλάδου μας δεν επιλύονται μέσω των social media, των πομποδών ανακοινώσεων ή μέσω... επιφοίτησης των αρμόδιων κυβερνητικών παραγόντων. Οι δράσεις που τελικά πραγματοποιούνται, απαιτούν συστηματική πίεση και δουλειά σε συνδικαλιστικό επίπεδο. Δουλειά η οποία, όταν είναι πραγματικά συστηματική και κοπιώδης, δεν αφήνει πολλά χρονικά περιθώρια για φωτογραφίες, selfie και ανακοινώσεις στα μέσα. Η σημαντική δουλειά γίνεται και συνήθως δεν αφήνει χρόνο για να ανακοινωθεί· αντίθετα, οι δραματικές ανακοινώσεις ως επί τω πλείστον υποκρύπτουν την έλλειψη πραγματικής συνδικαλιστικής δράσης.
Έτσι λοιπόν φτάνουμε σήμερα, εν τω μέσω της εορταστικής περιόδου και ως αποτέλεσμα μακροχρόνιας και συντονισμένης εργασίας, να μπορούμε με ικανοποίηση να πληροφορήσουμε πως η σχετική Υπουργική Απόφαση για την πλήρη απασχόληση των ΠΠΥ καθ' όλο το 24ωρο έχει φύγει από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και οδεύει προς υπογραφή από τον κ Χουλιαράκη. Εκτός δραματικού απροόπτου, το ζήτημα της πλήρους αξιοποίησης του συνόλου των ΠΠΥ οδεύει προς επίλυση με την έναρξη του νέου έτους. Ταυτοχρόνως, κινούνται και οι διαδικασίες για την εργασιακή αποκατάσταση των Συμβασιούχων Πυροσβεστών, οι οποίες ευελπιστούμε να έχουν το ίδιο αισιόδοξο αποτέλεσμα. Ως Σωματείο όμως δεν μπορούμε να επαναπαυθούμε στις διαφαινόμενες θετικές εξελίξεις, αλλά να συνεχίσουμε τις συντονισμένες σε επίπεδο Ομοσπονδίας πιέσεις ώστε να μην μείνει κανείς συνάδελφος χωρίς σταθερή και μόνιμη εργασία. Δεν μπορούμε να προκαταβάλουμε το αποτέλεσμα· η μόνη μας βεβαιότητα είναι πως δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε, για όσο υπάρχουν συνάδελφοι (είτε επιλαχόντες ΠΠΥ, είτε συμβασιούχοι του 2008 και 2009, είτε όποιος άλλος) που δεν έχουν διασφαλίσει σταθερή εργασία καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.