Για να είμαστε στο κέντρο των Αποφάσεων.

Σάββατο 24 Μαρτίου 2018

Δεν είμαστε σωτήρες κανενός

Καθώς φαίνεται να προχωρά το ζήτημα της μονιμοποίησης των συναδέλφων ΠΠΥ που πέρυσι η θητεία τους παρατάθηκε για τρία έτη (αντί να μονιμοποιηθούν τον Φεβρουάριο του 2017, όπως και θα έπρεπε), αρχίζουν σιγά σιγά να παρουσιάζονται όλο και συχνότερα στους συνδικαλιστικούς και πολιτικούς χώρους αυτόκλητοι "σωτήρες", άτομα, παράγοντες ή και οργανισμοί που, διαβλέποντας την πιθανή θετική εξέλιξη του ζητήματος, χτίζουν συνειδητά μέσω των ανακοινώσεων και της δράσης τους το προφίλ "αυτού που η δράση του λειτούργησε καταλυτικά ως προς την ευτυχή κατάληξη". Με άλλα λόγια, πολλοί παρουσιάζονται ως "αυτοί που (θα) μονιμοποιήσουν τους 2100 συναδέλφους".

Η πραγματικότητα ωστόσο είναι πως εδώ και έναν χρόνο (από την ημέρα της μη υλοποίησης αυτού που ο νόμος προέλβεπε, δηλαδή της μονιμοποίησης 2100 ΠΠΥ στις 10 / 2 / 2017) εκατοντάδες συνάδελφοι έχουν επανηλλειμένα βροντοφωνάξει στους δρόμους της Αθήνας για την αδικία που υπέστησαν, ενώ ταυτόχρονα χιλιάδες εκκρεμμείς αγωγές για το συγκεκριμένο ζήτημα έχουν δημιουργήσει ένα αποπνικτικό πλαίσιο γύρω από αυτούς που θα όφειλαν να έχουν λύσει το ζήτημα από πέρυσι τον Φεβρουάριο. Επομένως, αποκλειστικά υπεύθυνοι για την πορεία που φαίνεται να λαμβάνει το ζήτημα της μονιμοποίησης είναι αυτοί και μόνον αυτοί που δια της φυσικής τους παρουσίας αγωνίστηκαν, που βράχνιασαν τις φωνές τους φωνάζοντας, που από όλες τις περιοχές της χώρας κατέβηκαν επανειλλημένα στην Αθήνα. Με άλλα λόγια, ο κάθε ένας απλός πυροσβέστης που αγωνίστηκε. Από τον κάθε συνάδελφο ατομικά αντλεί τη δύναμή του κάθε συνδικαλιστικό όργανο, και όχι από το κάθε μέλος του ΔΣ του. Σωτήρες υπάρχουν στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη - όχι στον συνδικαλισμό, ούτε στους εργασιακούς αγώνες!

Με βάση τα παραπάνω, το ΔΣ του Σωματείου μας δηλώνει ευθέως και κατηγορηματικά πως:
  • ΌΧΙ, εμείς δεν "μονιμοποιήσαμε" κανέναν συνάδελφο
  • ΟΧΙ, αποκλειστικά σε δικές μας ενέργειες δεν οφείλεται καμία εξέλιξη
  • ΟΧΙ, εμείς ούτε εξαγγείλαμε, ούτε πραγματοποιήσαμε καμία μονιμοποίηση.
  • ΟΧΙ, εμείς δεν είμαστε σωτήρες κανενός.
  • ΟΧΙ, δεν θα μας δείτε σε φωτογραφίες από "εξέχοντα" ραντεβού, γιατί ενδιαφερόμαστε για την ΟΥΣΙΑ και όχι για την εικόνα μας

Εμείς, αντιθέτως, το μόνο που κάνουμε είναι να προσπαθούμε να οδηγήσουμε κάθε συνάδελφο στο να συνειδητοποιήσει πως ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΣ έχει τη δύναμη στα χέρια του ώστε ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΣ να διορθώσει τις αδικίες που υφίσταται. Όποια συνεισφορά παρείχαμε στον αγώνα άρσης της συγκεκριμένης αδικίας έναντι των ΠΠΥ, την πραγματοποιήσαμε μόνον στο βαθμό της δύναμης που αντιπροσωπεύουν τα μέλη μας.

Ως εκ τούτου, ως ΔΣ του Σωματείου μας ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΌΜΑΣΤΕ ΚΑΜΊΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΥΤΟΚΛΗΤΟΥ "ΣΩΤΗΡΑ" Ή ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ. Την μόνη υποχρέωση την αισθανόμαστε ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΜΕ και στα προβλήματα που αυτοί και οι οικογένειές τους αντιμετωπίζουν στην καθημερινή τους επιβίωση.

Καθώς θα πυκνώνουν οι πραγματικές εξελίξεις προς την μονιμοποίηση (δημοσίευση ΦΕΚ κλπ) ολοένα και περισσότερες ανακοινώσεις με εντυπωσιακούς τίτλους και εξιστόρηση πληθώρας "ενεργειών", θα διαφημίζουν το ατσαλάκωτο ίματζ των "προέδρων", "παραγόντων", "συνδικαλιστών" ή και "πολιτευτών" ακόμη που, με τις ενέργειές τους, "εξήγγειλαν" και "ολοκλήρωσαν" την μονιμοποίηση των συναδέλφων. Ο στόχος τους είναι προφανής: να εξαργυρώσουν οι ίδιοι την όποια επιτυχία ενός ολόκληρου κλάδου, εξασφαλίζοντας στους εαυτούς τους  θέσεις που δεν τους ανήκουν. Μην εκπλαγείτε όταν σε 1-2 μήνες δείτε κάποιους από αυτούς υποψήφιους σε εκλογές, να ζητάνε την ψήφο σας.... Στην πραγματικότητα όμως κάνουν κάτι ακόμη χειρότερο: προσπαθούν να πείσουν τον κάθε εργαζόμενο πως δεν έχει τη δύναμη ΑΥΤΟΣ να παλέψει για τα προβλήματά του και -κατά συνέπεια- θα πρέπει να ΕΝΑΠΟΘΕΣΕΙ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ στα χέρια τρίτων.

Συνάδελφοι,
Η εμπειρία μας έχει διδάξει τόσα χρόνια πως οι αυτόκλητοι σωτήρες δεν εξαργυρώνουν απλώς "πλούτο" που δεν τους ανήκει, αλλά αποδυναμώνουν συνολικά τον κλάδο μας. Καθώς λοιπόν οι "σωτήρες" θα αρχίζουν να φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, συνιστούμε στους συναδέλφους να μελετήσουν το έργο του φιλόσοφου Harry Frankfurt "Πώς να ξεχωρίσετε τη βλακεία".
Διότι όλοι αυτοί, αν δεν ήταν επικίνδυνοι, θα ήταν απλώς βλάκες.