Η εργασία των ΠΠΥ καθ' όλη τη διάρκεια του 24ώρου και για όλες τις ημέρες, ένας στρατηγικός στόχος του συνδικαλιστικού μας κινήματος τα τελευταία χρόνια, δεν μας φέρνει απλώς ικανοποίηση για την υλοποίηση ενός δίκαιου αιτήματός μας, αλλά μας γεμίζει ειλικρινή χαρά, καθώς ένας σημαντικότατος αριθμός συναδέλφων μας θα δει σημαντική αύξηση των απολαβών του κι επιπλέον θα μπορέσει να εξασκήσει στην πλήρη του μορφή το επάγγελμα που αγαπά. Δεν είναι μόνο το υλικό σκέλος, αλλά και το ψυχικό, καθώς οι ΠΠΥ παύουν πλέον να είναι "πυροσβέστες α λα καρτ" και εντάσσονται πλήρως στον επιχειρησιακό σχεδιασμό του ΠΣ - κάτι που αναμφισβήτητα θα προκαλέσει στους συναδέλφους βαθύτερο αίσθημα πληρότητας, τόσο ως άνθρωποι όσο και ως επαγγελματίες.
Το Σωματείο μας δεν πρόκειται να αυτοσυγχαρεί τον εαυτο του για το αποτέλεσμα, ή να μιλήσει για αποκλειστικά δικές του ενέργειες, αφού ως γνωστόν το συνδικαλιστικό κίνημα δεν νομοθετεί. Νομοθετούν οι εκάστοτε κυβερνώντες. Μόνο που οι κυβερνώντες δεν νομοθετούν μετά από φώτιση θείας χάριτος ή από θεϊκή παρέμβαση! Τα νομοθετήματα των κυβερνώντων αποτελούν την «βαλβίδα εκτόνωσης» των πιέσεων που αυτοί οι ίδιοι δεχονται από την κοινωνία και τους οργανωμένους φορείς. Οι νόμοι και οι κυβερνητικές αποφάσεις είναι ευθέως ανάλογα του μεγέθους της ενόχλησης που προκαλείται από τα κάτω. Και για να προκληθεί τέτοια ενόχληση, θα πρέπει συστηματικά, με οργανωμένο τρόπο και με χρονική συνέχεια, κάποιοι να ενοχλούν τους κυβερνώντες. Αυτοί οι κάποιοι είναι το συνδικαλιστικό κίνημα. Το οποίο συνδικαλιστικό κίνημα έχει τη δύναμη που ο αριθμός των ενεργών μελών του, του παρέχει.
Από μόνο της ωστόσο αυτή η δύναμη δεν αρκεί, καθώς και η μεγαλύτερη δύναμη μπορει να εξασθενήσει αν αναλωθεί χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό. Κι εδώ ακριβώς έγκειται η κεφαλαιώδους σημασίας συνεισφορά της ΠΟΠΥΣΥΠ και των πρωτοβάθμιων Σωματείων της: πρόκειται για τον συνδικαλιστικό φορέα που συστηματικά και χωρίς παλλινωδίες έχει δομήσει ένα συγκροτημένο πλαίσιο αιτημάτων και πάλης που καλύπτει συνολικά συμβασιούχους, ΠΠΥ και μόνιμους πυροσβέστες, στοχεύοντας στην πλήρη εργασιακή εξασφάλιση όλων. Χωρίς εκλογικίστικους τακτικισμούς (όπως πχ η ίδρυση νέων σωματείων αποκλειστικά της μιας ή της άλλης κατηγορίας, ώστε να διασφαλίζεται η αιώνια εκλογή στα προεδρεία εθισμενων στη λήψη συνδικαλιστικών αδειών), η ΠΟΠΥΣΥΠ (μέσω των συνεδρίων και των οργάνων της) επεξεργάζεται και στην πράξη πιέζει για την εφαρμογή ενός συνεκτικού πλαισίου το οποίο έχει έναν και μοναδικό στόχο: κανείς συνάδελφος να μην μείνει χωρίς εργασία με πλήρη δικαιώματα, για όλο το έτος.
Στην κατεύθυνση αυτή λοιπόν, μπορεί και το Σωματείο μας να αισθάνεται περήφανο για το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Η πάλη και η πίεση όμως δεν μπορούν να μειωθούν εδώ, αλλά αντιθέτως πρέπει να ενταθούν, καθώς αφενός η πλήρης 24ωρη απασχόληση των ΠΠΥ αυτή τη στιγμή είναι εξασφαλισμένη μόνον για το τρέχον έτος, αφετέρου υπάρχουν ακόμη συνάδελφοι που δεν έχουν πλήρη εργασία. Προς την κατεύθυνση αυτή καλούμε σε συμπόρευση όλες τις υγιείς δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος. Στο χέρι όλων μας είναι οι επιτυχίες που με κόπο κτήθηκαν, να παγιωθούν και να επεκταθούν.
Το Σωματείο μας δεν πρόκειται να αυτοσυγχαρεί τον εαυτο του για το αποτέλεσμα, ή να μιλήσει για αποκλειστικά δικές του ενέργειες, αφού ως γνωστόν το συνδικαλιστικό κίνημα δεν νομοθετεί. Νομοθετούν οι εκάστοτε κυβερνώντες. Μόνο που οι κυβερνώντες δεν νομοθετούν μετά από φώτιση θείας χάριτος ή από θεϊκή παρέμβαση! Τα νομοθετήματα των κυβερνώντων αποτελούν την «βαλβίδα εκτόνωσης» των πιέσεων που αυτοί οι ίδιοι δεχονται από την κοινωνία και τους οργανωμένους φορείς. Οι νόμοι και οι κυβερνητικές αποφάσεις είναι ευθέως ανάλογα του μεγέθους της ενόχλησης που προκαλείται από τα κάτω. Και για να προκληθεί τέτοια ενόχληση, θα πρέπει συστηματικά, με οργανωμένο τρόπο και με χρονική συνέχεια, κάποιοι να ενοχλούν τους κυβερνώντες. Αυτοί οι κάποιοι είναι το συνδικαλιστικό κίνημα. Το οποίο συνδικαλιστικό κίνημα έχει τη δύναμη που ο αριθμός των ενεργών μελών του, του παρέχει.
Από μόνο της ωστόσο αυτή η δύναμη δεν αρκεί, καθώς και η μεγαλύτερη δύναμη μπορει να εξασθενήσει αν αναλωθεί χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό. Κι εδώ ακριβώς έγκειται η κεφαλαιώδους σημασίας συνεισφορά της ΠΟΠΥΣΥΠ και των πρωτοβάθμιων Σωματείων της: πρόκειται για τον συνδικαλιστικό φορέα που συστηματικά και χωρίς παλλινωδίες έχει δομήσει ένα συγκροτημένο πλαίσιο αιτημάτων και πάλης που καλύπτει συνολικά συμβασιούχους, ΠΠΥ και μόνιμους πυροσβέστες, στοχεύοντας στην πλήρη εργασιακή εξασφάλιση όλων. Χωρίς εκλογικίστικους τακτικισμούς (όπως πχ η ίδρυση νέων σωματείων αποκλειστικά της μιας ή της άλλης κατηγορίας, ώστε να διασφαλίζεται η αιώνια εκλογή στα προεδρεία εθισμενων στη λήψη συνδικαλιστικών αδειών), η ΠΟΠΥΣΥΠ (μέσω των συνεδρίων και των οργάνων της) επεξεργάζεται και στην πράξη πιέζει για την εφαρμογή ενός συνεκτικού πλαισίου το οποίο έχει έναν και μοναδικό στόχο: κανείς συνάδελφος να μην μείνει χωρίς εργασία με πλήρη δικαιώματα, για όλο το έτος.
Στην κατεύθυνση αυτή λοιπόν, μπορεί και το Σωματείο μας να αισθάνεται περήφανο για το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Η πάλη και η πίεση όμως δεν μπορούν να μειωθούν εδώ, αλλά αντιθέτως πρέπει να ενταθούν, καθώς αφενός η πλήρης 24ωρη απασχόληση των ΠΠΥ αυτή τη στιγμή είναι εξασφαλισμένη μόνον για το τρέχον έτος, αφετέρου υπάρχουν ακόμη συνάδελφοι που δεν έχουν πλήρη εργασία. Προς την κατεύθυνση αυτή καλούμε σε συμπόρευση όλες τις υγιείς δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος. Στο χέρι όλων μας είναι οι επιτυχίες που με κόπο κτήθηκαν, να παγιωθούν και να επεκταθούν.
